प्रयास पछिको सफलता

मनफेर्ने प्रियसी



फुलै फुलको बिस्तरामा ढल्किएर नोटै नोटको बिट्टोमा शिराने लगाएर चौरासी ब्यन्जन ले छाक टार्ने हरु संग मैले आशा गर्नु नै थिएन । मलाई यो राम्ररी थाहा थियो की धेरै पढे लेखेकाहरु संग अन पढले मित्रताको हात बडाउँनु उचित अबस्य हैन । गरीबहरुले पनि साहु माहाजन हरु संग आफुलाई दाँजेर प्रेम गर्नु । आफु झनै बडारीनु हो भन्ने बिसर्िनाले आज म जस्तै अरु पनि भुसमा गनिनु परेको हो । यो संसार सम्पन्नको हो भन्ने थाहा हुदाहुदै पनि म जस्तै गरीवहरु मायाँमा धन दौलत हुदैन मायाँमा जुन सक्ति हुन्छ त्यो कुनै पावर फुल हतियारले पनि जित्न सक्दैन । मायाँमा पागल म जस्ताले मात्रै यस्तो बिषयमा सोच्ने गरेको रहेछु । आज आएर थाहा भयो मायाँ रुप संग दाँजीदो रहेछ । मायाँ दौलत संग जोखीँदो रहेछ । मायाँ जातित्व संग बिभाजित गरींदो रहेछ । मायाँमा आँशु त के रगतै बगाए पनि फरक नपर्नेहरु हुँदा रहेछन् । मायाँलाई ब्याबसाहिक रुपमा परिमार्जित गर्ने हरुले आँखै अगाडी बाट छर्ल¨ बनाएर देखाई दिएकी म चोखोमायाँ गरीरहेछु भन्न पनि धिक्कार लागेर आयो । मैले त एउटा गरीवले दिने मायाँ । पसिनाले साटेको थोरै पैसाले पुग्ने आराम दिन खोजेको मात्रै हो । साहु महाजनको परिवारले जस्तो मखमलको बिस्तारामा तिमीलाई राखेर सुहाग रात मनाउँने मेरो औकात हैन र छैन पनि । मैले त सुनेको थिएँ मात्रै हैन देखेको पनि थिएँ । अन्तरआत्मा देखिनै मायाँ गर्ने मान्छेहरुले सिर्फ धड्कन बनेर रहन चाहान्छन् ।तर यहाँ त मायाँ मुल्यमा बिक्री हुँदो रहेछ । एक दुई बर्ष अर्काको माटोमा पसिना पोख्दैमा आÏनो जन्म भुमि त बिसर्िन सक्ने मनस्थीती पैदा नहुनु पर्ने तर त्यो पनि हुँदो रहेछ । नेपालीले नेपाली चिन्दैन भने मायाँले मायाँ नचिन्नु अनौठो अबश्य हैन । मलाई कता कता भित्रै बाट जलन भएको छ । आँसुमा पनि खोट हुदोरहेछ । कोही कसैको दुःखलाई Ôणिक आÏनै ठानेझै गरेर नक्कली आँशु बगाउने निर्मोहीले जीवनको हरेक मोडमा साथ देलिन भनेर कसरी सोच्नु मेरो प्रत्येक पाईलामा मात्रै हैन मेरो शरीरको थोपा थोपा रगतमा पनि तिम्रै स्पर्षको महशुश गर्ने म † जब तिमीलाई देखे मायाँ बसेको पत्तै पाईन । मायाँ गर्ने सिर्फ मनले होला भनेर निश्चिन्त हुदै मायाँको बेगलाई तिमी तिर अंकित गरीरहे । मलाईनै थाहा भएन मैले यो कस्को लागि किन गरी रहॆछु मैले त यती मात्रै सोची रहेंको थिएँ की । म मेरो जीवनलाई भन्दा बडी मायाँ गरेर मायाँनै मायाँको सागरमा डुबुल्की मार्दै कहाँ कहाँ पुर्याउँला । म कति मुर्ख यो त सोच्नै भुलेछु म गरिव छु मेरो हैशियत तिम्रो भन्दा सयौ गुना बेग्लै छ । तिमीलाई सुख दिन सक्ने मेरो योग्यता पनि त छैन । न त मैले तिम्रो ईच्छा अनुसार केही गर्न सक्छु । आखीर तिमीलाई तिम्रो ईच्छा अनुसार कुनै कुराले पनि पूरा गर्न सकिन भने मेरो जीवन जिउनुको औचित्य हुदैन भन्ने बिषय तिर फर्किन भुल्नु मेरो कम्जोरीनै हो । ठिक्कै छ जीवनमा यसरी गल्ती दोहोर्याउँने प्रयास कहिल्यै पनि गर्दिन । किन भने मेरो मायाँ तिम्रो नजरमा मायाँका ब्यापारीले गर्ने जस्तो भयो भने म के भन्न सक्छु ।मेरो गरीवी संग टाडीएर सफल जीवन बिताउँने पÔमाछौभने मुरी मुरी धन्यबाद तिम्रो पथ्थरको मनलाई हृदय देखीनै सलाम गर्दै तिमी बाहेक कोही संग पनि मेरो मन रमाउँन त के एक पल रहन पनि सक्दैन । तिमीले जसरी मलाई पाखा लायौ । त्यसरीनै तिम्रो जीवनको अमुल्य मायाको प्रितÔामा बसेका जो कोहीलाई लत्याउँने प्रयास नगर्नु । चोखो मायाँ कस्तो हुन्छ ल्पिज अन्तर आत्मा देखीनै गरेर हेर । आँखा बाट आँशु कसरी बग्छ एक पटक रोएर हेर



दुःख कस्तो हुन्छ कुटो कोदालो अनि भारी बोकेर हेर गरीवी कस्तो हुन्छ एकदिन भोकै बसेर हेर त्यस पछि मात्रै तिमीलाई थाहा हुन्छ की चोखो मन मायाँ एक अर्काको साथ । तर मायाँलाई रुपयाँमा जोख्ने हरुको मन गरीबीको मर्ममा किन पथ्र्यो । तिमीलाई पनि बिदेशीको भुत चढेको भए मेरो भन्नु केही छैन । हुन सक्छ मान्छेमा पनि भिन्नता यस्तै हुन्छ भनेर सुनेको थिएँ तर आज आÏनै आँखाले देख्ने अबसर पाएको छु । तिमीलाई दिएको मेरो मायाँमा के खोट पायौ । आज यसरी हरेक बाहाना बनाएर टाडीन चाहान्छ्यौ । ठिक्कै छ मलाई यहाँ भन्दा बढि कुल्चिने प्रयास नगर किन की म ठक्कर र चोट हरुले थिल थिलो भएको छु मलाई अझै टुक्र्याउँने कष्ट नगर्दै बेष होला । यति साह्ो Ôेद बिच्Ôेद भएको छु की तिमीले मेरो शरीरको एक टुक्रा अर्को संग जोड्न सक्दीनौ । तिमीमा पनि गरीब माथीको बिचार छैन रहेछ । त्यसैले त आज मेरो गरीबीमा तिमी रमायौ । पहिलो भेटमा गहिरो मायाँको भाब दर्षाएर कति सजिलै पाखा लगायौ । सायद तिमी र मेरो नाता एउटै खोलीको दुई किनारा मा बिभाजित भएको छ । दुई किनारको मिलन अब सम्भब छैन सायद तिमी संगको मेरो मिलन पनि त्यस्तै होला । मैले सुनेको थिएँ । दुःखीको मर्म दुःखीलेनै बझ्न सक्छ । सम्पन्नहरुलाई गरीवको पिर थाहा हुँदैन ।



तर तिम्रो जीवनमा दुःख र गरीवीले छोए जस्तो मलाइ लागेन । किनकी तिमी पनि धोकै धोकाको परिबेशमा सामर्थ बटुल्दै हुर्किएकी भए । मेरो जीवनमा मायाँको र साहाराको आँधीबेरी ल्याएर एक्कासी फरार हुने त के कल्पना सम्म गर्न सक्ने थिइनौ । तर तिमीलाई पनि जो कोही सडकमा छट्पट्टी रहेको हेर्न बडो आनन्द महशुस हुने भएर होला । आज मेरो त्यही अबस्था नियाली रहेकी छौ । तिमी बाट त के यो संसार बाट बिदा हुन चाहाने


गणेश "बिकाश" भेटुवल