पत्र - फुलमायालाई अन्तिम पत्र

निर्जिब मायाका सौगातअहरु ............!

हाम्रो प्रेमकथा एउटा जासुसी उपन्यासको कथा जस्तै भयो भन्दै तिमी आदर्शको झुण्ड बोकेर हिंडेकी छौ हो शहि भन्यौ तिमीले,आखिर मेरो जिन्दगीको रङमन्चमा मायाको दम्दार अभिनय गरेर सफल अभिनेत्री बन्यौ, बधाईछ् तिमी र तिमीलाई साथ दिने अब्बल शाहयात्राी अनी अघोसित अर्धाङ मिलन भन्ने हरु लाई
जसले अरुको जिबनलाई बिछोडमा धकेलेर आफ्नो जिबन्मा मिलन ल्याउनमा सौभाग्य ठान्छ
उसै को आडमा रहेर सुन्दर सस्कर्तिको रित क्रमभङ गर्यौ
दुई कटुव सगुन र चार रुपया पैसाको सास्किर्तिक महत्वोलाई कोया खोलामा नै बगायौ


जिन्दगीको हरपल तिमीलाई भुल्न सक्दिन
लाग्छ तिमी मेरो जिन्दगिको कहिले निको नहुने घाऊ हौ जस्को कुनै उपचार छैन
साथ दिन्छु माया गर्छु भनेर नाटक गर्दै बिबाहको समेत निदो गर्ने तिमी नै थियौ
यता हाम्रो विवाहअको धुम्धाम तयारी हुँदै थियो उता आब्बल खेलाडिले हाम्रो कलिलो मायाको घाती निमोठी रहेको थियो
तिमी पनि त्यसैमा साथ दीइ रहेकी थियौ अनि अरुको मिठो आस्वसनको खोलामा बग्दै थियौ
हुन त आभुसण को पोको पाएपछी कलिलो माया कुल्चन कुन ठुलो कुरा भयो र ! मइले कयौ पल्ट मायाको भिख मागे तिमी सँग तर मेरो केही चलेन
चालोस पनि के तिमी भित्र त मरुभुमी जस्तो मन र पथरको मुटु रहेछ, मरुभुमिमा मुल फुटाउनु र ढुगामा फुल फुलाउन खोज्नु मिथ्या भुल थियो मेरो
त्यसैले हिजो आज दुखी छु
अबसरबादी हुनुको पनि कुनै सिमा रहेनछ तिमी सँग


तिमी र म बिचको सन्बन्ध माया प्रेममा मात्रै थिएन त्यो त येउटा अघोसित दाम्पत्य जिबन थियो
तर के गर्नु तिमी सधैं आगो भएर नौनी सँग खेल्न चाहदी रहिछ्यौ, माया अँकुराउदाको पलदेखिनै अन्तरङ सम्बन्ध बाट हामी एक अर्कामा समर्पित हुँदै आएको कुरा तिमी र म भित्र मात्रै सिमित थिएन
यो सत्य हामी उभिएको समाजलाई पनि ज्ञात छ
हुँनत यस माम्लामा तिमी आधुनिक मान्छे स्वोभाबिक मादीहौली तर मइले तिमी सँगको हरेक कुरा लाई आकर्सणको रुपमा लिएको थिएन
यदी यसरी लिदो हुँ त तिमीबाट लिन बाँकी केहि पनि रहने थिएन
विवाहत एउटा औपचारिक्ता मात्रै रहने थियो
तर के गर्नु सत्य थाहा भएन , सत्य थाहा हुदो हो त कदापी तिमी सँग माया गास्ने थीइन अनी मेरो अबोध मायाको निर्मम हत्या पनि हुने थिएन


मइले मित्रताबाट पनि नराम्रो धोका पाए
के गर्नु आफ्नो भाग काटेर खुवएको साथीले मेरो जिबनको हत्य गर्दै आफ्नो पुरुसार्थ देखायो
तिमिले पनि उसैलाई साथ दियौ त्यो नै मेरो जिबनको अती जहरिलो र तितो सत्यहो
आज थाहा भयो विश्वाश गर्नु तर हद भन्दा बेसी नगर्नु भन्थ्ये ठीक रहेछ यदी सबै मानिस यसरी नै स्वर्थी हुने हो भने अब श्रीमान श्रीमतीले संगै रात नबिताए हुन्छ र आमाले बच्चालाई ढुक्कले दुध न चुसाये हुन्छ
मलाई लाग्छ तिमीहरु बिचको यो सम्बन्ध दुई दिनको मात्रै हो
यो आकर्सण हो
बैसको उताउलो छाल मात्र हो
उशले तिमीलाई कुनै पनि बेला "मरेको लासलाई जुम्राले छाडे झै" छाडी दिने छ
यो महिले उही मित्रबाट ज्ञान पाएको हुँ
उनै साथीलाई भन्न मन छ जस्को ढाडमा टेकी माथि गयौ र उसैलाई सिरमा बन्चरो हानेउ, बधाई छ तिमीलाई
आखिर मित्रताका नाममा कलँक न साबित भयौ
तिमीले मेरो खुशी खोसेर संसार जित्यौ, तिमी सुखी रहनु




तिमी जुन कुरामा आधुनिक भएर समाजलाई चुनौती दिदै छ्यौ तर हामी उभिएको समाजले एसलाई मान्दैन, यो चुनौती आहिलेलाई थाती राखे हुन्छ
एकलो गिद्दले सुर्य छेक्न सक्तैन
हुन त म नै सोरैआना शही भिन्दिन
मेरो गल्ती भन्नुनै मित्र माथि को विश्वाश हो
अनी तिमीलाई माया गर्नु हो
तिमिले येउटा जवन सँग एउटै सिरानी हाल्दा होस् , रात बिरात सग सगै गाउ चाहर्दा होस्, एउटा अबोध बालखले देखी बोलेको नजाएज सम्बन्धको तितो कुरा किन नहोस, या त सार्वजनिक ठाउमा दुईले अङालो मर्दाको द्रिस्य होस् , उठ बस गर्ने ठाउँमा प्रदुसण नै किन नहोस् या भनौ सारा समाजले अघोसित सम्बन्धलो उपहास गर्दा नै किन नहोस् यसलाई मित्रता र मायाको उपज मानेर चासो नदीइ म मौन बसे किन कि मलाई मेरो मित्र र मेरो मायामा विश्वाश थियो यही मेरो भुल थियो
तर ख्याल गर्नु वास्तविक जिबन कुनै उपन्यास को काहानी होइन
कुनै पनि उताउला श्रीमान श्रीमितिले पनि तिमीहरु जस्तो जाही त्यही पसुले झै गाई जात्रा गर्न लाज मान्छन
आफुले माया गरेको मानेमा तिमीलाई रखवारी गर्नु मेरो कर्तब्य सम्झन्थ्ये
त्यही रखवारी गर्दा म दोसी ठहरिये
बधाई छ तिमीहरुलाई खुसि रहनु
तर येउटा कुरा भन्छु , तिमीहरुको अघोसोत मायाले भाई टिका र अरु चेली माइती को आदर्श र अस्तित्व माथि प्रश्न चिन्न नलागोस
हुन त दुधले नुहाये पनि चरित्रको दाग मेटिदैन
आफ्ना गल्ती छोपी राख्नु सबै पर्दाफास नहोस्
पेसा ले तिमी समाज सेबी हौ तर अफ्सोच भोलिका युबतिलाई पनि यस्तै बाटो देखायौ भने समाजले उल्टो आसिर्बचन दिने छ र तिमी काहिकी रहने छैनौ
आब फेरी कसैलाई भगेरे मायाजालको चंगुलमा फसाएर म जस्तै बैरागी पनि नबनाउनु
सक्छ्यौ भने त्यो सुन्दर खोल भित्रको कुरुप चरित्र बाहिर नआउँदै शही राहमा आउ, नारी हुनुलाई दूरुपयोग नगर ताकी तिमी जस्ताको व्यबहारले संसार हल्लाउन उठेका जुझारु नरिहरुको भाबनामा ठेस नलागोस
"नारी हुनु भनेको सुन्दरताको खोल ओडेर स्वर्थी मायाको जालमा सतित्वोको दाउ थाप्नु होइन"
बर्तमानको तिमीले दिएको तितो अतितको नाताले यती भने
फेरी माया भन्ने कुर प्रशाद जस्तो बाड्दै हिंड्ने कुरा पनि होइन
हो तिमी अहिले नयाँ संसारमा रमाएकी छ्यौ तर मलाई तिमीले दिएको चोटले नरामरी बिसाइ रहेछ
तर पनि बाँच्न बिबस छु के गर्नु जानी जानी ज्यान फल्न पनि नसकिदो रहेछ त ! आफ्नै भाग्यलाई दोस लगाउदै मन बुझाई रहेछु


लेख्दै जानेहो भने हम्रो काहानीले येउटा उपन्यास नै बन्छ
सबै कुराहरु मनमानै छन
बाटो फरक भये पनि सम्झनाले छाया जस्तै पछ्याइरहेछ
जिबनपथबाट बिचलित नबनु ,तिमी मबाट नभागे हुन्छ यो गोलो धरातलमा भेट त कती हुन्छ कती, तिमीपर्ती मेरो कुनै पुर्बाग्रह छैन
तिमी मेरो पहिलो मायाहौ
आरु के लेखौ र ...............